Lieve mensen,

We zijn onze reis goed begonnen. De vlucht ging voorspoedig en met lekker eten (wat wij wel erg kunnen waarderen) De eerste aparteontmoeting met Bangladesh voor Sanne was dat de toiletdame op het vliegveld lag te slapen in het toilet onder de wasbak, waar je je handen kon wassen.

De eerste 2 nachten logeren we in de Dutch Club Dhaka. Het is hier heerlijk, een oase in een ontzettend hectische stad. Het is een Nederlandse club, wat in de beste buurt van Dhaka, Gulshan ligt. Op dit terrein is een zwembad, een bar/restaurant en 2 tennisbanen (met ballenjongens)en een guesthouse. We hebben voor de Dutch Club Dhaka gekozen om in contact te komen met andere Nederlanders in Bangladesh, zodat we hopelijk veel interessante informatie krijgen. Nadat we vanochtend hier zijn ingecheckt hebben we eerst even een paar uurtjes geslapen. Daarna in een riksja de stad in, opzoek naar een werkende pinautomaat en een prepaid Bengaals telefoonkaartje. We hadden wel te doen met de riksja driver, 2 dikke westerlingen rond fietsen, in die hitte, haha. We zijn op een gegeven moment ook maar even gestopt on hem een blikje cola te gegeven, zodat hij even op adem kon komen. In zo'n riksja krijg je echt een goed beeld van de stad. Je kijkt echt je ogen uit! Constant getoeter, mensen die niet alleenin de bus zitten, maar ook erboven op. Riksja's, bussen, gewone auto's, babyscooters (Thaise tuctuc, met tralies) etc. rakelings, kriskras door- en langs elkaar. Maar goed, we hebben uiteindelijk, na verschillende automaten gehad te hebben,een werkende pinautomaat gevonden en hij heeft ons netjes afgezet bij een groot winkelcentrum.

Na even zoeken hebben we een winkeltje gevonden waar ze prepaid simkaarten verkopen. De mensen hebben ons super aardig geholpen. We kregen zelfs hun telefoonnummer, zodat mochten we ooit hulp nodig moeten hebben, dat we hen kunnen bellen.

We hebben wat foto's gemaakt vanuit de riksja, niet echt mooie foto's maar we wilden een beeld van de stad schetsen, maar dat is erg lastig over te brengen op een foto. Vooral ook lastig want vaak ben je ook te net te laat met je camera etc. etc. Je ziet, ruikt, hoort zo veel andere dingen die jij niet gewend bent, dat je het bijna niet bij kunt houden. Je doet zo veel indrukken op. Soms denk je van ver af, wat een luxe mooie winkel en dan kom je iets dichterbij en dan zie je dat vooral het grote reclamebord luxe is op een bouwvallige winkel. Of je ziet de BAT (Bengaals Afval Team) langs de kant van de weg staan (zie foto).

's Avonds hebben we gezellig gegeten en gekletst met Jan bij de Dutch Club Dhaka. Jan studeert in Wageningen en hij is hier een scriptie aan hetschrijven over het Bengaalse watermanagement.

Morgen hebben we een afspraak met Masum. Masum hebben we leren kennen in de Bengaalse Ambassade in Nederland. Hij was daar secretaris en heeft 3 jaar in Nederland gewoond en gewerkt. We zijn in Den Haag bij hem en zijn vrouw en kinderen op bezoek geweest. Eind juli zijn Masum en zijn gezin weer terug gegaan naar Bangladesh en we hadden afgesproken contact op te nemen als wij in Bangladesh zijn gearriveerd. Wordt vervolgd...